Parafia Opatrzności Bożej Warszawa Wesoła

Sakramentu namaszczenia chorych udziela się chorym, namaszczając ich na czole i dłoniach poświęconym olejem chorych, wymawiając następujące słowa:

„Przez to święte namaszczenie niech Pan w swoim nieskończonym miłosierdziu wspomoże ciebie łaską Ducha Świętego. Pan, który odpuszcza ci grzechy, niech cię wybawi i łaskawie podźwignie”

(Por. Paweł VI, Konst. apost. Sacram unctionem infirmorum; por. KPK, kan. 847, § 1).

Wbrew przekonaniom wielu osób bojących prosić o ten sakrament, jest on sakramentem uzdrowienia ciała i ducha. Nie należy czekać z jego udzielaniem do chwili, w której niczego po ludzku już nie da się zrobić.
Tak czytamy w Katechizmie Kościoła Katolickiego:

1514 Namaszczenie chorych "nie jest sakramentem przeznaczonym tylko dla tych, którzy znajdują się w ostatecznym niebezpieczeństwie utraty życia. Odpowiednia zatem pora na przyjęcie tego sakramentu jest już wówczas, gdy wiernym zaczyna grozić niebezpieczeństwo śmierci z powodu choroby lub starości" (Sobór Watykański II, Konst. Sacrosanctum Concilium, 73; por. KPK, kan. 1004, § 1; 1005; 1007; KKKW, kan. 738)

1515 Jeśli chory, który został namaszczony, odzyskał zdrowie, w przypadku nowej ciężkiej choroby może ponownie przyjąć ten sakrament. W ciągu tej samej choroby namaszczenie chorych może być udzielone powtórnie, jeśli choroba się pogłębia. Jest rzeczą stosowną przyjąć sakrament namaszczenia chorych przed trudną operacją. Odnosi się to także do osób starszych, u których pogłębia się słabość.

.

Zachęcamy, by korzystać ze wspólnotowej celebracji tego sakramentu w kościele przy okazji rekolekcji parafialnych oraz wspomnienia Matki Bożej z Lourdes.

Zawsze można też poprosić o wizytę księdza w domu. W tym celu trzeba umówić spotkanie dzwoniąc do kancelarii lub osobiście do księdza. Jeśli stan zdrowia chorego na to pozwala, to warto, żeby przy tej okazji również wyspowiadał się i przyjął Komunię świętą. Pięknie jest, kiedy wokół chorego zgromadzą się inni członkowie rodziny i też w jego intencji przyjmą Komunię św. W chwili umawiania spotkania prosimy o sprecyzowanie czy taka sytuacja będzie miała miejsce. Prosimy, żeby na wizytę księdza przygotować stolik z białym obrusem i świecą. Jeżeli wymaga tego stan zdrowia chorego, to można również mieć w pobliżu wodę do popicia i łyżeczkę (aby chory, który ma problemy z przełykaniem, mógł łatwiej przełknąć Komunię św.).