Parafia Opatrzności Bożej Warszawa Wesoła

Wierzymy w Bożą Opatrzność, która pozwala nam na bycie Kościołem, który:

1. Jest wspólnotą braci i sióstr, którzy razem doświadczają łaski spotkania z Jezusem i służą

   Brak świadomości tego, że misja jest sprawą całego Kościoła, a nie tylko księdza czy biskupa, ogranicza perspektywę i – co gorsza – ogranicza wszystkie inicjatywy, jakie Duch może wzbudzać pośród nas. Powiedzmy to jasno – świeccy nie są naszymi parobkami ani naszymi pracownikami. (…) Widzialność i sakramentalność Kościoła przynależy do całego Ludu Bożego, a nie tylko do nielicznych wybranych i oświeconych.

   -- Papież Franciszek w czasie swojej pielgrzymki do Chile.

   Pragniemy tworzyć wspólnotę parafialną, doświadczając radości braterstwa, opartego o relację każdego z nas z Jezusem.

   Cieszymy się bardzo, że ponad stu parafian, naszych braci i sióstr, angażuje się, służąc w tej Parafii, która staje się coraz piękniejsza w dużej mierze właśnie dzięki tym, którzy powiedzieli Panu „tak” i pragną innym nieść Boga.

   Papież Franciszek przypomina, że jesteśmy wzywani dzisiaj do przyjęcia postawy ucznia-misjonarza obdarowanego mocą Ducha Świętego, by głosić Dobrą Nowinę i ufać, że nasze życie może być świadectwem o Jezusie Chrystusie. Duch nas do tego uzdalnia.

   Bóg wybrał właśnie to, co głupie w oczach świata, aby zawstydzić mędrców, wybrał to, co niemocne, aby mocnych poniżyć; i to, co nie jest szlachetnie urodzone według świata i wzgardzone, i to, co nie jest, wyróżnił Bóg…

   -- 1 Kor 1, 27-28 2.

2. Daje się prowadzić Duchowi Świętemu, który udzielając łask i charyzmatów buduje z nas żywą wspólnotę

   Bez Ducha życie chrześcijańskie jest chaotyczne, pozbawione miłości, która wszystko jednoczy. Bez Ducha Jezus pozostaje postacią przeszłości, z Duchem jest osobą żywą dzisiaj; bez Ducha Pismo Święte jest martwą literą, z Duchem jest Słowem życia. Chrześcijaństwo bez Ducha jest moralizmem bez radości; z Duchem jest życiem. Duch Święty nie tylko wnosi harmonię w nasze wnętrze, ale także na zewnątrz, między ludźmi. Czyni nas Kościołem, składa różne części w jeden harmonijny gmach. Dobrze wyjaśnia to święty Paweł, kiedy, mówiąc o Kościele, często powtarza słowo „różne”: „różne charyzmaty, różne działalności, różne posługiwania" (1 Kor 12, 4-6). Jesteśmy różni, w różnorodności cech i darów. Duch rozdziela je fantazyjnie, nie wyrównując, nie ujednolicając. A wychodząc od tej różnorodności, buduje jedność.

   -- Papież Franciszek w homilii na Uroczystość Zesłania Ducha Świętego 2019

   Pragniemy dać się prowadzić Duchowi Świętemu, by ożywiał i jednoczył naszą parafię, wzbudzał w sercach piękne pragnienia i wyposażał w charyzmaty, uzdalniał każdego do wzrastania w wierze, miłości i gotowości do służenia.

3. Przyjmuje powołanie do ewangelizacji

   Duch Święty jest protagonistą ewangelizacji. A co jest znakiem, że ty chrześcijaninie, chrześcijanko, jesteś ewangelizatorem? - Radość. Nawet w męczeństwie. (…) Niech Duch Święty uczyni z nas wszystkich, osób ochrzczonych, ludzi głoszących Ewangelię, aby przyciągnęli innych nie do siebie, lecz do Chrystusa, potrafiących uczynić miejsce na działanie Boga, umiejących uczynić innych wolnymi i odpowiedzialnymi wobec Pana.

   -- Papież Franciszek podczas Audiencji Generalnej 2.10.2019

   Wiemy, że sensem istnienia Kościoła jest dzielenie się Dobrą Nowiną, bycie w tym świecie znakiem Bożego Królestwa. Pragniemy wychodzić również ku tym, którzy nie poznali jeszcze miłości Boga i sensu bycia w Kościele.

4. Jest Parafią, która pragnie przyjąć każdego i towarzyszyć w rozeznaniu.

   Prawdziwa miłość zawsze jest bowiem niezasłużona, bezwarunkowa i bezinteresowna!”. Dlatego „trzeba unikać osądów, które nie uwzględniają złożoności różnych sytuacji i koniecznie zwracać uwagę na sposób, w jaki ludzie żyją i cierpią z powodu stanu, w jakim się znajdują”. Chodzi o włączenie wszystkich. Trzeba pomóc każdemu w znalezieniu jego sposobu uczestnictwa we wspólnocie kościelnej, aby czuł się przedmiotem „niezasłużonego, bezwarunkowego i bezinteresownego” miłosierdzia.

   -- Papież Franciszek, Adhortacja „Amoris Laetitia”, n. 296-297

   Naszym pragnieniem jest, aby w tej Parafii każdy mógł być przyjęty, czuć się dobrze, odnaleźć swoje miejsce modlitwy i posługi, żebyśmy mogli patrzeć na siebie nawzajem z miłosierdziem i otwartością serca.

5. Niesie troskę o jedność

   Skandal podziałów, które nie zostały w pełni uleczone, można usunąć jedynie dzięki łasce Bożej, wspólnie pielgrzymując, towarzysząc modlitwą krokom jedni drugich, głosząc zgodnie Ewangelię, działając na rzecz potrzebujących i prowadząc dialog w prawdzie, nie pozwalając sobie na bycie uzależnionymi od uprzedzeń przeszłości. W tej szczerej przejrzystości, którą miłuje Pan, spotkamy się i będziemy umieli bardziej doceniać nasze tożsamości. Będziemy wzrastać w poznaniu i wzajemnej miłości. Doświadczymy, że pomimo wszystkich naszych różnic, rzeczywiście istnieje o wiele więcej rzeczy, które nas jednoczą i pobudzają, by razem iść naprzód.

   -- Papież Franciszek podczas spotkania z delegacją Patriarchatu Ekumenicznego Konstantynopola, 28.06.2019

   W naszej parafii codziennie podczas Eucharystii modlimy się o jedność chrześcijan. Chcemy modlić się i pracować na rzecz jedności wewnętrznej każdego z nas, jedności naszych rodzin, parafii, dzielnicy i wszystkich środowisk, w których Bóg nas stawia. Wierzymy, że jedność uczniów Chrystusa jest wolą samego Jezusa i świadectwem dla świata o wiarygodności Ewangelii (por. J 17).